પશ્ચિમી અસર તળે લુ’ થઇ રહેલી ભારતની પ્રાચિન સંસ્કૃતિની સાચી ઓળખ અને તેની ઝલક આજે પણ ગ્રામ્ય વિસ્તારોમાં જોયા મળી રહે છે ગ્રામ્ય વિસ્તારોમાં તમામ તહેવારો ભારે ઉમંગ અને ઉત્સાહભેર ઉજવવામાં આવે છે પરંતુ બનાસકાંઠાના સરહદી થરાદ-વાવના ગામડાંની દિકરીઓ માટે દિવાસો અને કાનુડો પ્રિય તહેવાર છે દિવાસાના દિવસે અહીંની દિકરીઓ ઢોલના તાલે રાત-દિવસ મન મુકીને નાચે છે એવુ જ નહી દિવાસાના પ્રિય ગીતો, ઢોલનો ધબકાર, તાળીઓના તડતડાટ અને પગના ધમધમાટથી સમગ્ર વિસ્તાર ગુંજી ઉઠે છે દિવાસાના દિવસે દિકરી (કુંવાસી)ઓને ઘરના તમામ આનંદ રજા મળે છે અને સાસરેથી પગ દિવાસો અને કાનુડાના દિવસે દિકરી પિયરમાં રમવા આવે છે શહેરી વિસ્તારમાં ભલે દિવાસાનો તહેવાર માત્ર દશામાની સ્થાપના પૂરતો મયૉદિત હોય અથવા તો નાચવા માટે અત્યાધુનિક સંગીતના સાધનોનો સથવારો હોય પરંતુ ગ્રામિણ વિસ્તારોમાં બાળાઓના હૈયાનો ધબકાર તેમનો માત્ર ઢોલ જ હોય છે આમ દિવાસોએ બનાસકાંઠાના સરહદી થરાદ-વાવ પંથકની ગ્રામિણ વિસ્તારની દિકરીઓનો ખુબજ લોકપ્રિય તહેવાર ગણાય છે.
No comments:
Post a Comment